زن و شبهات خلقت انسان در اسلام

مقدمه نوشتار

خلقت موجودات زنده و آدم به عنوان اولین انسان تکامل یافته فکری و عقلی روی زمین در ملل مختلف با افسانه های شبیه اسطوره ها و به قول قرآن اساطیر الاولین، افسانه های دروغین مطرح شده است. من در این نوشتار با دو نوع طرز تفکر در تکامل موجودات و آدم که ذهن ما مسلمانان را به خود مشغول داشته و هنوز نتوانسته ایم به نظر واحد نسبت به درک آیات قران برسیم می پردازم. دلیل اینکه در مورد خلقت انسان و هفت آسمان که مجموعه حیات در زمین است اختلافات زیادی دامن گیر آیات متشابه قرآن شده که اکثریت آنها به پدیده حیات اشاره کرده اند، توقف طرز تفکر ما از صدر اسلام تا کنون است. آیات قرآن به طور بسیار واضح مطالب را بیان فرموده، از آنجائیکه ما در ذهن خود به یک باور کهن رسیده ایم و حاضر نیستیم از آن باور دست بر داریم و نسبت به آن تعصب داریم ، آیات متشابه قرآن را به نفع تصورات ذهنی خود تفسیر می کنیم. گذشتگان صدر اسلام و قرن ها بعد که اساس تفسیر خود را بر پایه امثال ابن عباس بنا گذاشتند برای ما محترم هستند ولی آنها بر اساس ذهنیت حاکم در آن دوران تفسیر کردند و ما همه آنها را بدون تغییر بر باور خود نشانده ایم و با تعصب بر آن ها پافشاری می کنیم و برای توجیه خود انگشت اتهام را به سوی علوم طبیعی گرفته ایم که نظریه ها در حال تغییر هستند و قابل استناد نیستند، بنابراین علم در دین کاربرد ندارد. غافل از آن هستیم که گذشتگان ما با برداشت های حاکم در آن دوران (علم روز) آیات متشابه را تفسیر کردند. برداشت های حاکم در آن دوران در اخترشناسی بر نظریه بطلمیوس یا زمین مرکزی و در خلقت موجودات زنده و انسان بر فرضیه ثبوت انواع یا فیکسیسم استوار بود و تفاسیر آیات متشابه هم بر همین فرضیه های حاکم بنا شد. بر اساس این فرضیه تمامی جانداران به همین صورت و شکل که دارند مستقل خلق شدند یعنی به صورت خلق الساعه پدیدار شدند و آدم هم مطابق داستان های مطرح شده در تورات چنین خلق شد ، خداوند ملائکه را فرمود بروید گل بیاورید می خواهم با دستان خودم آدم را از گل خلق کنم به جزئیات داستان ها نمی پردازم نکاتی که بر باور بسیاری از تفسیر کنند گان فعلی قرار گرفته را خلاصه عنوان میکنم. خداوند با خاک گل درست کرد و گذاشت گل ور بیاید و متعفن و بدبو شود و با آن هیکل آدم را ساخت و گذاشت خشک شود و سپس در آن روح دمید و آدم زنده شد و حوا را هم از یک تکه گل آدم خلق کرد. این تفکرات همه از اسرائیلیات بر باور ما نشسته و آثار آن هم در ترجمه و تفسیر ها آشکار است. من از دیدگاه نظر گذشتگان به آیات قرآن نگاه نمی کنم و علوم طبیعی و آیات متشابه را به عنوان مستندات نظر خودم بیان میکنم. بحث ما تکامل داروین و تکامل قرآن است و مبنای مقایسه هم آیات قرآن، علم زیست شناسی و پیدایش حیات است. نظریه تکامل داروین در جزئیات نارسایی فراوان دارد ولی در کلیات مورد تایید علم است. من سه اصل تکامل را در مد نظر دارم وباید در روند یررسی به آن برسیم

مقدمه نوشتار

بسیاری از کلمات مهم آیات متشابه در خلقت انسان با دید تصورات صدر اسلام معنی شده که امروزه با رشد آگاهی و علم این کلمات و تفاسیر بر اساس کلمات معنی شده در صدر اسلام برای انسان های اهل دانش و تفکر و علم روز گمراه کننده است و منبع خوبی برای خدا ناباوران است که تفاسیر و نظر گذشتگان را عین کلام خدا بر افکار پیروان خود قالب می کنند و بهره خود را می برند.
کلام خداوند منحصر به زمان خاصی نیست که ما باور کنیم که معنی کلمات همان است که در صدر اسلام که قرآن نازل شد و اینکه قرآن برای مردم آن زمان و با فهم و آگاهی آن دوره نازل شده بنابراین هر آنچه گذشتگان تفسیر کردند درست است و نباید به لغویون جدید ( کسانی که کلمات را با دید علم روز بیان می کنند البته آیات متشابه) میدان داد. سخن درستی نیست. علم مخلوق خدا است و خداوند عالم است یعنی به علم که خود خلق کرده آگاه است. پس چرا برخی مطالب با تفسیر کهن مطابق علم روز نیست. دلیل برداشت ما از قرآن مطابق برداشت ابن عباس در صدر اسلام است. دلیل گریزان بودن فقها از علم روز ترس از خدشه دار شدن باور آن ها است. ما عقیده داریم که کلام خدا متعلق به همه زمان ها است. بنابراین باید با نگاه علم روز به آیات متشابه نگاه و قرآن را با قرآن تفسیر کرد و علم روز هم آیاتی از خداوند است و برای فهم باید از آن استفاده کرد. ما وقتی نفس واحده را آدم معنی کنیم که زوج او از خود آدم درست شد. تمامی مفاهیم خلقت انسان را زیر سوال می بریم و لطمه بزرگی به قرآن وارد می کنیم. آیه وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ یک نمونه از آیاتی است که برای بسیاری یفقهون نشده واز این جهت است که معنی های مختلفی از آن نگاشته شده است. در حقیقت معنی و تفسیر قاطی شده است. تعدد برداشت از نفس واحده، انشاء، مستقر ومستودع معنی و تفسیر های متعددی ایجاد کرده است. ما با مقایسه علم روز و سایر آیات سعی می کنیم مفهوم این آیه را بفهمیم. چرا در پایان آیه قد فصلنا الآیات لقوم یفقهون را آورده است. برای اینکه رمز علمی در آن نهفته که باید کشف کرد تا فهمیده شود. این گونه آیات را به تفصیل برای کسانی که اهل فهم هستند بیان می کنیم.

مقدمه نوشتار
در قسمت نخست این مقاله دوره خلقک و سواک را مرور کردیم بحث مهم این مقاله بر مفهوم بشر و انس و انسان و نقش این کلمات کلیدی در خلقت آدم است. به این سوال تا کنون فکر کرده اید چرا خداوند در تمامی دوره های خلقت انسان آدم را دخالت نمی دهد. به طور مثال نمی فرماید لقد خلقنا الآدم من صلصال من حما مسنون مگر همه مفسرین از صدر اسلام تا کنون صلصال و حما مسنون را گل گندیده و بو گرفته و ور آمده برای ساختن مجسمه آدم نمی دانند. اگر این موضوع صحت داشته باشد می بایستی برای یک بار هم به جای انسان آدم گذاشته می شد. فقط یک بار در قرآن در تمثیلی خلقت حضرت عیسی ع را به خلقت آدم تشبیه می کند که دلیل علمی خاص خود را دارد که در مقاله آدم و حضرت عیسی وجه مشترک نفخ من روحی دارند اشاره کرده ام .
درصدر اسلام ابن عباس نمی دانست که انسان مجموعه ای از اتم ها ی مختلف و پیوند اتمی و مولکولی است و در لایه سنگ رس هم مولکول های ساده حیات با بخار آب به درون لایه نفوذ و همان جا ترکیب پیچیده اولین مولکول حیات شکل می گیرند یعنی مولکول ار. ان. ای ایجاد و کد بندی می گردد و قرآن به آن نطفه امشاج نبتلیه خطاب می کند. نخستین نطفه بیرون آمده از دل سنگ رس و از توده حما مسنون است. اگر ابن عباس این ها را می دانست نظر مفسرین قرآن هم فرق می کرد و این همه آیه لقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون گل اندر گل و بدبو ترجمه نمی کردند. بحث مفصلی دارد که شرح آن عظمت علمی قرآن را آشکار می کند. حال که تصورات امروزی با بینش علمی صدر اسلام بسیار فرق کرده و علوم طبیعی همه تخیلات گذشته را دگرگون کرد چرا سعی نمی شود با دید روز مجددا به آیات متشابه خلقت انسان نگاه کنیم و در بسیاری از ترجمه ها تجدید نظر شود. در قسمت اول این نوشتار تا دوره دوم خلقت انسان که سواک یا سویته شدن است اشاره کردم این دوره در قرآن بسیار با اهمیت است یعنی اساس خلقت انسان ( نه آدم) بر علقه قرار دارد که ادامه می دهیم. البته در زمین تازه متولد و سرد شده و نه در رحم زن و فرموده خلق کردم و نمی فرماید خلق میکنم که استمرار را نشان دهد. بعلاوه هنوز نتوانسته ایم مفهوم کلمه خلق کردن را درک کنیم. خلق فقط یک بار و برای نخستین بار رخ می دهد و در رحم خلق صورت نمی گیرد.
خلقک و سواک مهم ترین دروه های خلقت انسان در تکامل موجودات زنده است

مقدمه نوشتار

داستان خلقت آدم ریشه در تفکرات خیلی کهن دارد. آدم بر اساس متون کتاب های تورات و قدیمی تر از خاک خلق شده و شیوه خلق به صورت خلق الساعه و به دست خداوند و همکاری فرشته ها از مخلوط کردن آب و خاک و درست کردن گل و سپس ساختن مجسمه آدم بیان شده و حوا هم از باقی مانده گل یا تکه ای از گل دنده آدم ودر یک دوره زمان کوتاه در داستان های مفصل نقل شده و منبع در دسترس هم تورات است که در زمان نزول قرآن در باور مردم آن زمان ریشه دوانده بود. این داستان ها از کجا ساخته شد و در فرهنگ مردم قرار گرفت. آدم به عنوان اولین انسان هوشمند در زمین ظاهر می شود. چگونگی پیدایش آدم از نظر قرآن و آیات خلقت انسان کاملا با تصوراتی که در تورات در زمان صدر آسلام بر باور مردم حاکم بود فرق دارد که من در این نوشتار می خواهم به آن اشاره کنم. خداوند هدایت بنی آدم را برعهده داشت و برای تحقق اهداف خود بر اعمال آن ها نظارت داشت و پیامبرانی برای هدایت و کمک به رشد فکری برای آن ها می فرستاد در سوره اعراف به بنی آدم نصایحی می فرماید و تعهدی می گیرد که کارهای مبتنی بر تقوا را انجام دهید.

يابنى آدم اما ياتينكم رسل منكم يقصون عليكم آياتى فمن اتقى و اصلح فلا خوف عليهم و لا هم يحزنون-ای فرزندان آدم پیامبرانی از بین شما ( از جنس خودتان ) برای پند و اندرز دادن و ابلاغ آیات پروردگار شما می فرستم هر کس تقوا پیشه کند بیمی بر او نیست و نگرانی نداشته باشد. خداوند در بین آیات خود رخداد های مهمی که بنی آدم باید درباره آن فکر کنند در قالب اشاره و تمثل بیان می فرماید. در باره خلقت کیهان، خلقت انسان و ظهور آدم که این کلمات در متن فرهنگ انسان جا می افتد. مانند شما را از(در) خاک آفریدم در سموات و الارض حیات دادم و آز آنجائی که انسان های اولیه از نظر تفکر و تعقل و علم و دانش و آگاهی باید رشد می کردند، کلمات با تشبیه و تمثیل توسط پیامبران الهی در فرهنگ بنی آدم جای گرفت. بنی ادم در ادوار مختلف بر اساس بینش و فهم خود دستورات الهی را با تخیلات و تصورات ذهنی به صورت داستان های خیالی از نسلی به نسل دیگر منتقل کردند. آیات خداوند در کتاب های نازل شده دستخوش تغیرات شد و داستان های تخیلی از آن بر باور مردم زمانه نشست. در صدر اسلام این تفکرات که به اسرائلیات نامیده می شوند بر باور امثال ابن عباس بنیان گذار تفسیر هم نشسته بود و مفسرین هم همان را مبنای تفسیر خود قرار دادند. مثال فراوان است. من سعی می کنم با استناد به آیات متشابه در باره خلقت انسان این شبهات بی اساس و زیان آور که چون پرده جهل و نادانی را بر حقیقت خلقت انسان انداخته و قرآ ن را در مهجوریت علمی قرار داده کنار زنم البته به عنوان یک نظر و برای تشحیذ ذهن پویندگان حقیقت. باید بدانیم کسانی که حقیقت آیات متشابه را پرده پوشی کنند پوشاننده حقیقت آیات هستند و قرآن به آن ها هم کافر خطاب می کند. قرآن کتابی است بر مبنای علم بیان شده و باید طبق فرموده خداوند با علم مطابقت داشته باشد. و لقد جئنا هم بکتاب فصلنا علی علم هدی و رحمته لقوم یومنون-52 اعراف برای آنان کتابی آوردیم که از روی علم به تفصیل بیان کردیم که برای مومنین سراسر هدایت و رحمت است. پوشاندن حقایق علمی کتاب خدا گناهی نا بخشودنی است. برای نمونه نظر ابن عباس درباره خلقت آدم در زیر ملاحظه فرمائید.